بررسی کوتاهی اندام در بیماران مبتلا به فلج زایمانی

سابقه و هدف : در مطالعات انجام شده، تاثیرات مثبت عمل جراحی شبکه بازویی از نظر عملکرد اندام فوقانی روی نوزادان مبتلا به فلج زایمانی که اندیکاسیون عمل جراحی داشته، به اثبات رسیده است. در این مطالعه رشد اندام مبتلا در بیمارانی که کاندید عمل جراحی بوده و تحت عمل جراحی شبکه بازویی قرار گرفته، در مقایسه با بیمارانی که اندیکاسیون عمل جراحی داشته ولی اقدام به عمل جراحی ترمیمی شبکه بازویی نشده، مورد بررسی قرار گرفته است. روش بررسی : 55 بیمار که در بین سالهای 1372 تا 1382 در بیمارستانهای تهران تحت درمان بودند، ارزیابی شدند. 25 بیمار که فلکسیون عضله دو سر بازویی در سه ماه اول پیدا نکرده و عمل جراحی ترمیمی شبکه بازویی برای آنها انجام شده بود در گروه جراحی و 30 بیمار که اندیکاسیون جراحی شبکه داشته ولی عمل جراحی شبکه بازویی نشده بود در گروه جراحی نشده قرار گرفتند. اندام تا نوک انگشت سوم اندازهگیری شده و اختلاف آنها بررسی شد. (acromion) سالم و اندام معیوب از قسمت لترال اکرومیون و شایعترین نوع انتخابی جراحی میکروسکوپی به صورت گرافت عصبی بود. کوتاهی c و 7 c6 ، c یافتهها : شایعترین نوع فلج، ضایعه 5 .( p<0/ 3 سانتی متر بود ( 05 - اندام گرفتار نسبت به اندام سالم در گروه عمل شده صفر تا 3 سانتی متر و در گروه عمل نشده 25 نتیجهگیری : نوزادانی که در سه ماه اول فلکسیون عضله دو سر را بدست نیاورند، باید تحت عمل جراحی ترمیمی شبکه بازویی قرار گیرند. اعمال جراحی بصورت گرافت عصبی و انتقال عصب میباشد. نوزادانی که کاندید عمل بوده ولی عمل جراحی ترمیمی شبکه بازویی نشدهاند، علاوه بر محدودیت عملکرد و ناتوانی در انجام کارهای روزمره دچار کوتاهی اندام گرفتار شده که از نظر ظاهر و انجام کارهای ضروری برای بیمار ناراحتی روحی و اجتماعی ایجاد میکند.